سرکوب های کنونی تقلاهای بی حاصل از جانب خامنه ای و شرکای پاسدار برای بقای حکومت ولایت فقیه است

خامنه ای و هسته ی مرکزی قدرت برای نگاهداری موقعیت شان دست و پا می زنند. بازداشت و زندان  می کنند، شکنجه می کنند، گروه گروه اعدام می کنند، اعتراضی ساده را با گلوله پاسخ می دهند، می کشند و می گویند خودکشی کرده است.

 در پیگیری این سیاست ها در دوازدهم آبان ماه جاری بدون اطلاع قبلی پرویز صداقت و محمد مالجو از نویسندگان حوزه های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی که سال ها فعالیت شان علنی بوده است و از نظر سیاسی به جرگه ی اصلاح طلبان دگراندیش و در بهترین حالت سوسیال دمکرات ها تعلق داشته اند و همچنین مهسا اسدالله نژاد و شیرین کریمی و رسول قنبری مترجم و محقق و هیمن رحیمی مترجم و نویسنده ی کرد را بازداشت کردند.

اگر موج تازه ی بازداشت ها و به زندان افکندن های کنونی را در کنار اعدام ها و نیز برنامه ی بازگشت گشت ارشاد به خیابان ها قرار دهیم می بینیم که این رشته سرکوب ها در  شرایطی معین گسترش و شدت یافته است. شرایط مزبور به قرار زیر است:

 یک- خامنه ای و شرکای پاسدار در جنگ دوازده روزه ضربات سنگین و ایضا شکست سنگینی از دولت صهیونیستی اسرائیل و امپریالیسم آمریکا خوردند؛ شکستی که موقعیت خامنه ای و هسته ی سخت قدرت را تغییر داده و به آن موقعیتی لرزان و غیرقابل اطمینان بخشیده است.

دو- با پایان یافتن مهلت خامنه ای و شرکای پاسدار، «مکانیسم ماشه» فعال شده و تورم و گرانی و بحران اقتصادی شدیدتر و کمر شکن تر از پیش گشته است.

سه- اعتراضات و اعتصابات اقتصادی و صنفی کارگران و فرهنگیان و پرستاران و دیگر حقوق بگیران و همچنین مبارزات دیگر لایه ها وطبقات جامعه گسترش و شدت یافته است و با توجه به تداوم شرایط کنونی، احتمال این که بزودی جنبه ی سراسری پیدا کند بسیار زیاد است.

چهار-  مبارزه ی آشکار زنان در لغو عملی قانونی حجاب گستره ی بیشتری یافته است و از نظر حکومتیان چنانچه جلوی این مبارزات گرفته نشود وضع دیر یا زود به پیشروی های تازه ی زنان و جوانان و شکستن خط قرمزهای دیگری از حکومت ولایت فقیه خواهد انجامید.

پنج- تضادهای درون حکومتیان شدتی کم سابقه یافته است و افشاگری ها حوزه های پیشین را در نوردیده است. افشای برگزاری مجلل عروسی دختر شمخانی و همچنین صحبت های فائزه ی هاشمی در مورد به قتل رسیدن پدرش با کدهای خامنه ای، از زمره ی مهم ترین این افشاگری ها بوده است. امکان این که این ها به افشای کثافات و جنایات خود خامنه ای و عناصر مهم دفتر رهبری کشیده شود بسیار زیاد است.

شش- خامنه ای و شرکای پاسدار ناتوان از تدوین یک استراتژِی کارای سیاسی و نظامی و اقتصادی برای نگاهداری حکومت خویش اند و سیاست از این ستون به آن ستون فرج است را در پیش گرفته اند. آنها با بازداشت و شکنجه و کشتار تلاش می کنند که حکومتی را که روز به روز به پایان خط خود نزدیک می شود کمی بیشتر حفظ کنند.

هفت- فشارهای امپریالیسم آمریکا و امپریالیست های اروپای غربی به خامنه ای و هسته ی سران پاسدار باند خامنه ای بیش از پیش شده است. آنها خواست هایی پیش می گذارند که پذیرش آشکار آنها از جانب خامنه ای مساوی با از دست دادن تتمه ی نفوذ اش در ارزشی ها و حزب اللهی ها و به طور کلی پایه های اجتماعی رژیم و نیز در میان جریان های مسلمان هواخواه آنها در منطقه است.  

این مجموعه شرایط به همراه دلایل ریز و درشت دیگر، خامنه ای و باند مرکزی قدرت را به شدت ضعیف و ناتوان کرده و ترس و وحشت از سقوط حکومت سراپای آنها را فرا گرفته است. این است که تلاش می کنند از یک سو در سیاست خارجی به امپریالیسم روسیه و چین تکیه بیشتری کنند، گویی آنها خریدار این تکیه کردن های خامنه ای و سران هستند و نه در اندیشه ی منافع استراتژیک خویش و در سیاست داخلی دست به تعرضات بی برنامه و گتره ای زنند.

هر دو این سیاست ها بارها امتحان شده و شکست خورده است. نه اتکای به امپریالیسم روسیه و دولت فرصت طلب و چپاولگر چین تا کنون توانسته وضعیت اقتصادی- سیاسی پایداری برای خامنه ای و شرکای پاسدارهوادار امپریالیسم روسیه پدید آورد و نه بازداشت و شکنجه و زندان و کشتار توانسته مانع از بروز جنبش های انقلابی - دموکراتیک توده های محروم و ستمدیده ی ایران گردد.

سیاست بازداشت های کنونی ایدئولوگ های اصلاح طلب دگراندیش و سوسیال دموکرات و نیز نویسندگان و مترجمین و محققین حوزه های فرهنگی نتیجه ی پایداری برای هسته ی سخت قدرت به بار نخواهد آورد. آنها به جای حل علت ها به دنبال جلوگیری از معلول ها هستند و به جدال با معلول ها پرداخته اند.

ما بازداشت های اخیر را به شدت محکوم کرده و بر این باوریم که هر چه عناصر سازنده ی شرایط کنونی بیشتر تکامل پیدا کند که همه چیز نشانگر آن است، وضع برای خامنه ای و شرکای پاسدار وخیم تر و محصور شدن آنها و دست و پا زدن شان بیشتر خواهد شد و این گونه تقلاهاشان به نتایج عکس منجر خواهد شد.

بیشترین امکان در چشم انداز وضع کنونی، تکامل جنبش انقلابی- دموکراتیک طبقات استثمارشده وستم دیده ایران و در راس شان طبقه ی کارگر است که اینک اعتصابات اقتصادی و صنفی وی در حال اوج گیری بیشتر و گسترش می باشد.

گروه مائوئیستی راه سرخ

ایران

14 آبان 1404